Μετά τη σχετικά πρόσφατη ακυρωτική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
(εφεξής ΣτΕ), κατά τη διάσκεψη της ολομέλειάς του την 17η Οκτωβρίου στην Αθήνα
(αριθμός 711/2017) και σε σχέση με τα προβλεπόμενα περί καθορισμού της διαδικασίας
υποβολής αιτήσεων και επιλογής διευθυντών σχολικών μονάδων και εργαστηριακών
κέντρων από τον Αναπληρωτή Υπουργό Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων (με
Φ.361.22/26/79840/Ε3/19-5-2015), γεννώνται μια σειρά από σκέψεις και αντίστοιχα
ερωτήματα.
Προτού, όμως, προχωρήσω στο νέο αυτό δεδομένο, αξίζει να θυμηθούμε, για την
ιστορία και για την οικονομία της συζήτησης που θα ακολουθήσει, κάποια
συμβάντα, στη βάση των οποίων στήθηκε το όλο σκηνικό. Θυμίζω λοιπόν, ότι στις
προηγούμενες κρίσεις των διευθυντών σχολικών μονάδων στις δύο πρώτες βαθμίδες
της εκπαίδευσής μας, προβλεπόταν η καθοριστική συμμετοχή του συλλόγου
διδασκόντων της εκάστοτε μονάδας στην εκλογική διαδικασία.