Προσοχή: φιλάνθρωποι (και) στα σχολεία!

 Δημοσθένης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος

 Ένα από τα ωραία ντοκυμανταίρ που πρόβαλε μέσα στον Αύγουστο η ΕΡΤ3, η «Αόρατη καρδιά» (2018), της Καναδής Ναντίν Πεκενέζα, είναι διαθέσιμο στο Ertflix μέχρι τα μεσάνυχτα της 7ης Σεπτεμβρίου. Η ταινία ασχολείται με μια «επανάσταση»: έτσι παρουσιάζεται η χρηματοδότηση σχολείων και κοινωνικών υπηρεσιών μέσω Ομολόγων Κοινωνικού Αντικτύπου (Social Impact Bonds, SIBs), πρακτική που ξεκίνησε το 2010 στη Βρετανία, και σήμερα ακολουθείται σε 33 χώρες, κυρίως στον αγγλοσαξονικό κόσμο,

 

και σε τομείς όπως η εργασία, η στέγαση, η υγεία, η εκπαίδευση και οι φυλακές.

 

Πρόκειται, βεβαίως, για επανάσταση από τα πάνω: λίγο μετά την παγκόσμια κρίση του 2007-2008, φιλάνθρωποι καπιταλιστές –ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης των ξενοδοχείων Hyatt Τζ. Μπ. Πρίτζκερ, η επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs, το Ίδρυμα Ροκφέλερ κ.ά– άρχισαν να διαθέτουν κεφάλαια σε εθνικές και πολιτειακές κυβερνήσεις, επιδιώκοντας κέρδος (που πληρώνουν οι κυβερνήσεις) αν ο

ΣΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΤΩΡΑ! Κοινή Ανακοίνωση Παρεμβάσεων ΠΕ-ΔΕ

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να παρέχει κάθε μορφή βοήθειας στους πρόσφυγες του Έβρου, με στόχο τη σωτηρία τους και την φιλοξενία τους στο ελληνικό έδαφος.

Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ, τη ΔΟΕ, την ΟΛΜΕ, την ΑΔΕΔΥ, τα συνδικάτα, να πάρουν αποφάσεις και να απαιτήσουν τη σωτηρία των προσφύγων στη νησίδα του Έβρου

Οι αλλιώτικες μέρες του Αυγούστου

 της Αιμιλίας Τσαγκαράτου, 

Τα καλοκαίρια μας κάποτε μυρίζανε αλλιώς. Το κομμένο καρπούζι στην αυλή, η κακαβιά στην κατσαρόλα μετά την ψαριά του πατέρα, τα κυπαρίσσια έξω από το χωριό στις μεσημεριανές περιπλανήσεις όταν μάταια οι μεγάλοι προσπαθούσαν να μας βάλουν για ύπνο.

Στα καλοκαίρια μας κάποτε τα μάτια μας τσούζανε από τη θάλασσα και την άμμο στις ατέλειωτες βουτιές μας, αλλά και από την αϋπνία, τότε που μέναμε ξάγρυπνοι να βλέπουμε τα πεφταστέρια παρέα με τις μεγάλες αφηγήσεις για τη ζωή μας, ατομική και συλλογική.

Τα καλοκαίρια κάποτε που τύχαινε να μένουμε στην πόλη, τέτοιες μέρες με το ζόρι

ΑΣΕΠ και Προσοντολόγιο: παραλλαγές στο ίδιο θέμα;

 Αλέξανδρος Πατραμάνης

Η εξαγγελθείσα αλλαγή στον τρόπο πρόσληψης/διορισμού των εκπαιδευτικών, που, σύμφωνα με τις διαρροές, (θα) καθιστά την επιτυχία στις εξετάσεις τού ΑΣΕΠ προϋπόθεση για την ένταξη στη διαδικασία τού προσοντολογίου, έχει, και δικαίως, καταγγελθεί, τόσο από την ΑΣΕ όσο και από τις Παρεμβάσεις, ως ένα σύστημα όχι προσλήψεων αλλά απολύσεων^[1]. Ωστόσο, η κριτική αυτή αντιμετωπίζει το προσοντολόγιο τού Γαβρόγλου και τις εξετάσεις ΑΣΕΠ της Κεραμέως ως, ας μου επιτραπεί ο αγγλισμός, ρετάλια από το ίδιο τόπι ύφασμα και, κατά συνέπεια, α) αδυνατεί να προβεί “σε μια συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης” και να δει την αλλαγή αυτή με όρους διαφοροποίησης ανάμεσα στη φιλελεύθερη και νεοφιλελεύθερη πτέρυγα τού αστικού μπλοκ εξουσίας και β) περιορίζεται στις προφανείς και άμεσες συνέπειες για τους αναπληρωτές και τις αναπληρώτριες παραγνωρίζοντας τις