Αν όχι τώρα, πότε;

 

35-40% των δασκάλων που έχουν μέχρι 15 χρόνια υπηρεσίας σκέφτονται να εγκαταλείψουν το επάγγελμά τους. Αυτό λένε νέες έρευνες σε Αμερική και Ηνωμένο Βασίλειο. Γιατί τόσοι πολλοί; Γιατί τόσοι νέοι δάσκαλοι; Επειδή, πλέον, μας κούρασαν οι αριθμοί και τα μακροσκελή άρθρα που προσπαθούν να πείσουν ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο στην εκπαίδευση, ήρθε η ώρα να δούμε τι έχουν να πουν οι ίδιοι οι δάσκαλοι που βιώνουν χρόνια τώρα αυτά που έρχονται άμεσα σε εμάς. Τα σόσιαλ μίντια, κατά

καιρούς παρεξηγημένα, μπορούν να δώσουν τον σφυγμό.

Ακολουθούν σχόλια τυχαίων συναδέλφων, από τα χιλιάδες, σε ελεύθερη μετάφραση με το μικρό τους όνομα.

Νίκολας: Επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα αυτό είναι τόσο ανυπόφορο και έχει υποβαθμιστεί η εκπαίδευση. Γι’ αυτό εγκαταλείπουμε. Γιατί δεν μπορούμε να συγκρατήσουμε πια και να στηρίξουμε αυτό το σύστημα. Κι αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα δεν θα υπάρχουν πια δάσκαλοι στα σχολεία.

Μαρία: όχι μόνο οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι νοσοκόμοι σκέφτονται να παρατήσουν τη δουλειά τους γιατί νιώθουν ότι δεν πληρώνονται όσο αξίζουν.

Τζένιφερ: πρέπει να επιτρέπεται στους δασκάλους να εκφράζουν τη δημιουργικότητά τους μέσα στην τάξη. Το σύστημα δεν δουλεύει όταν προσπαθείς να το εφαρμόσεις ίσα σε όλους χωρίς να λαμβάνεις υπόψη την προσωπικότητά τους.

Γιάρι: Είμαι δασκάλα της τρίτης δημοτικού και αυτή είναι η τελευταία μου χρονιά. Δεν αξίζει να ζω μέσα στα κλάματα και το στρες δεν μπορώ χωρίς τις αυξήσεις μισθών να στηρίξω την οικογένειά μου

Σεσέ: Αγαπώ βαθιά το να διδάσκω αλλά το σύστημα χρειάζεται ολοκληρωτική επανεξέταση. Τα σταθμισμένα τεστ που αναγκαζόμαστε να βάλουμε αφήνουν ελάχιστο χρόνο για παιχνίδι και δημιουργικότητα μέσα στην τάξη.

Στεφανί: Άφησα τη δουλειά μου γιατί δεν μπορούσα να ακολουθήσω όλες αυτές τις απαιτήσεις που έτρωγαν χρόνο από την επαφή με τους μαθητές μου μέσα στην τάξη.

Σύνθια: Κάθε χρόνο ο μισθός του δασκάλου ανεβαίνει ελάχιστα στη δική μου σχολική περιοχή (school district).

{Εδώ πρέπει να σταματήσουμε και να αναρωτηθούμε πώς λειτουργούν οι σχολικές περιφέρειες (school districts) στην Αμερική.

Στην Αμερική η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διαδραματίζει μικρό ρόλο στη χρηματοδότηση των λειτουργιών και προγραμμάτων των δημόσιων σχολείων. Η κατασκευή και η συντήρηση των σχολείων είναι ευθύνη των πολιτειών και κυρίως των τοπικών κοινωνιών και της κοινότητας.

Οι περισσότερες σχολικές περιφέρειες λειτουργούν ως ανεξάρτητες τοπικές κυβερνητικές μονάδες με αποκλειστική εξουσία στις δημόσιες εκπαιδευτικές λειτουργίες και πολιτικές.  Και, φυσικά, καθορίζουν και τους μισθούς. Για παράδειγμα οι πιο καλοπληρωμένοι δάσκαλοι ανήκουν στο Scarsdale Public Schools, Scarsdale, NY  όπου ο μισθός τους φτάνει τα $107,100!

Αν googlαρετε θα δείτε ότι η μηχανή αναζήτησης εμφανίζει και τα 100 καλύτερα school districts στην Αμερική. Για να μπορείς με ευκολία να διαλέξεις! }

Κέλσι: Στη δική μου κομητεία μόνο, υπήρχαν χίλια κενά δασκάλων φέτος.  Αμερική, αν δεν ακούς αυτή την κρίση δεν υπάρχει γυρισμός.

Αρισντέλσι:  Θα ήθελα πολύ να έχω περισσότερο χρόνο για να κάνω το πλάνο των μαθημάτων. Η δουλειά που έχουμε έξω από τις ώρες εργασίας είναι εξοντωτική. Αν είχαμε χρόνο θα μπορούσαμε να κάνουμε πιο αποτελεσματικά και ενδιαφέροντα πλάνα μαθημάτων για τους μαθητές μας.

Νίκολας: Αν αναρωτιέστε γιατί όλο και λιγότεροι δάσκαλοι δεν εκφράζουν την άποψη και τα συναισθήματά τους στα social media είναι γιατί κυριολεκτικά θα τους απειλήσουν και φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους.

Τζουλς: Το να καθορίζεις πώς ακριβώς οι δάσκαλοι θα διδάσκουν είναι ανησυχητικό. Οι δάσκαλοι γνωρίζουν τους μαθητές τους και προσαρμόζουν τη διδασκαλία τους. Δεν γίνεται να μην μπορούν εξαιτίας νόμων και περιορισμών. Οι καιροί αλλάζουν, πρέπει να μπαίνουμε στα σωματεία και να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματά μας. Οι κυβερνήσεις προσπαθούν να μας ρίξουν τις ευθύνες ξανά, αλλά όχι πια. Η αλήθεια βγαίνει στο φως οι περισσότεροι άνθρωποι το καταλαβαίνουν.

Τιφ: Αυτό είναι το πρόβλημα, ότι είναι μέρος ενός συστήματος. Η εκπαίδευση είναι ένα δέσιμο, είναι διδασκαλία, δεν είναι μία ατζέντα και δεν θα έπρεπε να είναι κατήχηση. Είμαστε ένα ασφαλές μέρος για τα παιδιά είμαστε το μέρος που θα έρχονται για αγκαλιές, για χαμόγελα ακόμα και για φαγητό. Έχουμε τόσα να μάθουμε από τα παιδιά και να μάθουν αυτά από μας αλλά τον μισό χρόνο δεν τον χρησιμοποιούμε για τη διδασκαλία. Είμαστε απασχολημένοι στο να τρέχουμε σε micro- managing και στο να είμαστε λοχίες.

Tζεν: Αυτή είναι η φωτογραφία της τάξης μου μετά από πέντε χρόνια διδασκαλίας. Επικρατούσε τρομερός αναβρασμός σε κάθε σχολική περιφέρεια και είναι πάρα πολύ δύσκολο να είσαι σαν μέρος επιχειρήσεων που δεν έχει να κάνει με τίποτα από αυτά που σπούδασα στο πανεπιστήμιο

Μπάρμπαρα: Όταν δίδασκα, πάντα ανησυχούσα ότι οι καλοί δάσκαλοι εγκατέλειπαν το επάγγελμα επειδή οι αμοιβές ήταν πάντα καλύτερες σε άλλους τομείς και ένας καλός δάσκαλος είναι πλεονέκτημα σε πολλά επαγγέλματα. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο ήταν, καθώς έφυγαν οι καλοί δάσκαλοι, οι «όχι και τόσο καλοί» ήταν αυτοί που έμειναν. Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι οι «όχι και τόσο καλοί» γίνονται πρωτοσέλιδα και δείχνουν να υποστηρίζονται από σχολικές επιτροπές και διοικήσεις. Περαιτέρω πολιτικές ατζέντες έχουν μπει στον εκπαιδευτικό τομέα και αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα όταν η πολιτική ατζέντα υπερισχύει. Η εκπαίδευση όπως έχει εξελιχθεί στο δημόσιο εκπαιδευτικό στίβο αμφισβητείται!

Χάνα: Μετά το τέλος του εξαμήνου θα εγκαταλείψω τη δουλειά μου. Ήθελα να γίνω δασκάλα από την τετάρτη δημοτικού και για μένα πια η δουλειά των ονείρων μου δεν είναι καν όνειρο. Το όνειρο έγινε ανυπόφορο και μου έφερε ψυχολογικά.

Τζένιφερ: Αυτό το έχει προκαλέσει η διαφθορά. Πάρα πολλοί ωφελούνται από την εκπαίδευση. Ακολουθήστε τα χρήματα...οι εταιρείες δοκιμών κερδίζουν εκατομμύρια, οι περιφέρειες είναι κορυφαίες στη διοίκηση και στις περιττές θέσεις, οι εταιρείες που υπόσχονται να είναι το φάρμακο για χαμηλές βαθμολογίες τεστ αυξάνονται και γίνονται πλουσιότερες μέρα με τη μέρα. Σκεφτείτε πόσα χρήματα βγαίνουν και πόσες θέσεις εργασίας εκτός της τάξης δημιουργούνται από σχολεία με χαμηλές βαθμολογίες σε τεστ. Η αναζήτηση υψηλότερων βαθμολογιών σε τεστ είναι αυτό που έχει κάνει τη διδασκαλία αφόρητη, επειδή έχει οδηγήσει σε τόση μικροδιαχείριση, άχρηστη γραφειοκρατία και πάρα πολλές απαιτήσεις από τους δασκάλους.

 

Μπαίνοντας σε σάιτ και μπλογκ δασκάλων της Αμερικής και διαβάζοντας όλα αυτά τα σχόλια των συναδέλφων, ένα πράγμα έρχεται στο μυαλό. Η φράση: Πρέπει να ξυπνήσουμε, πριν να είναι αργά!

 

Μια δασκάλα