Ανακοίνωση Παρεμβάσεων για την τρομοκρατία ενάντια στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/    dimosio.paremvasis@gmail.com

Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ!

ΜΕ ΤΑΞΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ!

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ-ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ!

 28/3/2024

   Με ιδιαίτερο μένος επιτίθεται η κυβέρνηση της ΝΔ σε αγαστή συνεργασία με την δικαστική εξουσία προσπαθώντας να κλονίσει τη μαζική συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία-αποχή (Α-Α) από την αξιολόγηση (ν.4692/2020 και ν.4823/2021) και ομοίως να ψαλιδίσει τη συμμετοχή στην αντίστοιχη (ν.4940/2022) στο υπόλοιπο δημόσιο. Με ομοβροντία δικαστικών αποφάσεων η μια μετά την άλλη οι αποφάσεις κήρυξης Α-Α από την ΑΔΕΔΥ και τις ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ για την συνέχιση της αντίστασης στην αντιδραστική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των υπολοίπων δημοσίων υπαλλήλων, κρίνονται παράνομες ή και καταχρηστικές από τα δικαστήρια, ενώ το ΥΠΑΙΘΑ, αλλά και το ΥΠΕΣ, προχωράνε σε αποστολή τρομοκρατικών εγκυκλίων προς τους εκπαιδευτικούς και τους υπόλοιπους υπαλλήλους επισημαίνοντας σε όλους τους τόνους τις πειθαρχικές συνέπειες που

ενδέχεται να έχει η συμμετοχή στην Α-Α. Προσφάτως σέρνουν με συνοπτικές διαδικασίες στα δικαστήρια και την ΕΛΜΕ Χανίων που κήρυξε ως  πρωτοβάθμιο σωματείο Α-Α από την αξιολόγηση.

       Ένα κράτος που δεν επιδεικνύει ετοιμότητα όταν πρόκειται ο μηχανισμός του να προστατέψει ανθρώπους και φύση από πυρκαγιές, πλημμύρες ή χιονοπτώσεις και μια δικαστική εξουσία που σε άλλες περιπτώσεις δεν βιάζεται να βγάλει ετυμηγορία (πολύμηνη ομηρία για τους κατηγορούμενους των Σεπολίων για την διαδήλωση της 17/11/2020 αλλά και για άλλους/-ες διωκόμενους/-ες, εκπνοή του 18μηνου σε περιπτώσεις κράτησης υπόδικων φασιστών ή παιδοβιαστών), εδώ δίνουν τα ρέστα τους και με αστραπιαία ταχύτητα έχουν έτοιμες τις αποφάσεις που θα βάλουν εμπόδια στη θέληση και απόφαση χιλιάδων εκπαιδευτικών και υπαλλήλων να μην εφαρμόσουν πολιτικές που καταστρέφουν το δημόσιο σχολείο, ιδιωτικοποιούν και εμπορευματοποιούν τη μόρφωση, κατηγοριοποιούν την παροχή γνώσης ορθώνοντας ταξικούς φραγμούς, νομιμοποιούν τη συρρίκνωση και υποστελέχωση των δημοσίων υπηρεσιών και τη γιγάντωση της γραφειοκρατίας, μονιμοποιούν την ελαστική  εργασία και εδραιώνουν την αντιπαλότητα των εργαζομένων, το φόβο και την υποταγή.

        Με την κατάργηση στην πράξη του απεργιακού δικαιώματος το σύστημα προσπαθεί να προχωρήσει και να ολοκληρώσει τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που προέρχονται από την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στόχο έχουν τη σταθεροποίηση και διεύρυνση της κερδοφορίας  του κεφαλαίου σε εποχές κρίσης και πολέμων, την βαθύτερη πρόσδεση της εκπαίδευσης, της υγείας και των δημοσίων υπηρεσιών με τα συμφέροντα των εταιρειών. Το σχολείο της αγοράς και η επί πληρωμή δημόσια υγεία μαζί με δημόσιες υπηρεσίες που θα κυριαρχούν οι εργολάβοι και οι ΣΔΙΤ, για να γίνει πραγματικότητα, χρειάζεται και την υποταγή των εργαζομένων και τη συντριβή του συνδικαλιστικού κινήματός τους. Γι’ αυτό και η μανία με την οποία το πολιτικό προσωπικό που σήμερα κυβερνά υπηρετώντας αυτές τις πολιτικές, όπως και το αντίστοιχο προηγούμενων κυβερνήσεων, θέλει να τελειώνει εδώ και τώρα με την ανορθογραφία των μαχόμενων σωματείων, των συλλογικά αγωνιζόμενων εργαζόμενων, της απεργίας-αποχής ως μορφή αγώνα, της αλληλεγγύης των εργαζομένων και της κοινωνίας ως πηγή δύναμης απέναντι στις διώξεις και τις απειλές.

         Στα επιχειρήματα που αντλούν από το οπλοστάσιο που οι δικές τους, μειοψηφικές στην κοινωνία, «πλειοψηφίες» μετέτρεψαν σε νόμους του κράτους (νόμοι Χατζηδάκη-Βρούτση, Αχτσιόγλου) περί απεργιών που δεν δέχτηκαν τη διαιτησία (όταν και συνδικάτα που επιχείρησαν να απευθυνθούν στον ΟΜΕΔ δεν είδαν το κράτος να ανταποκρίνεται), δεν όρισαν προσωπικό ασφαλείας (σε απεργία που ο εργαζόμενος απέχει από συγκεκριμένα καθήκοντα ενώ παραμένει στον εργασιακό του χώρο παρέχοντας τις υπόλοιπες υπηρεσίες του) ή είναι πολιτικές απεργίες που εμποδίζουν το νόμο να εφαρμοστεί, εμείς απαντάμε : το δίκαιο των αιτημάτων και των αγώνων μας κρίνεται πρώτα από όλα από την υπεράσπιση του δικαιώματος της κοινωνικής πλειοψηφίας για ισότιμη και δωρεάν πρόσβαση στα αγαθά της παιδείας, της υγείας και των κοινωνικών υπηρεσιών και του δικαιώματος των υπαλλήλων να δουλεύουν ελεύθερα με αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Με τα κριτήρια των δικαστικών αποφάσεων που θέλουν να βάλουν ταφόπλακα στο απεργιακό δικαίωμα καμιά απεργία και διαδήλωση των τελευταίων χρόνων δεν είναι νόμιμη. Οι μεγάλες διαδηλώσεις θα έπρεπε να απαγορευτούν γιατί δεν τηρούν τις προϋποθέσεις του νόμου Χρυσοχοϊδη, ενώ απεργίες όπως αυτή στις 8 Μάρτη 2023 δεν θα είχαν γίνει αν έπρεπε να μεσολαβήσει προσφυγή στον ΟΜΕΔ ή να οριστεί προσωπικό ασφαλείας. Οι απεργίες που γίνονται για να νικήσουν τα εργατικά αιτήματα και όχι για να δηλώσουν μια συμβολική διαμαρτυρία, δεν μπορεί παρά να συγκρουστούν αποφασιστικά με τον πυρήνα της αντεργατικής πολιτικής τους, δεν μπορεί παρά να ξεφύγουν από τα στενά όρια του αστικού δικαίου των υπαρχόντων συσχετισμών σε βάρος του κόσμου της εργασίας, δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικές και «παράνομες» για τα δικά τους μέτρα, γιατί αναγκαστικά θα θέσουν την ανάγκη ανατροπής των αντιλαϊκών και υπέρ του κεφαλαίου πολιτικών τους.  Οι πολυήμεροι και μαχητικοί αγώνες που εμποδίζουν την παραγωγή και προκαλούν κόστος σε εργοδότες και κράτος είναι αυτοί που ασκούν πραγματική πίεση και μπορούν να επιβάλουν ανατροπή αντιδραστικών νόμων και γενικότερα πολιτικών. Είναι αυτοί που πρώτοι δέχονται την αυταρχική απαγόρευση και ποινικοποίηση (Μαλαματίνα, ΜΜΜ, ναυτεργάτες, υπάλληλοι ελέγχου αεροδιαδρόμων, διοικητικοί υπάλληλοι ΕΚΠΑ, απεργοί εκπαιδευτικοί).

        Είναι υπόθεση του σημερινού κινήματος των εργαζομένων στην εκπαίδευση και το υπόλοιπο δημόσιο, αλλά και του ευρύτερου συνδικαλιστικού κινήματος, να επιστρέψουν τις δικαστικές αποφάσεις και τις κατάπτυστες εγκυκλίους των υπουργείων ορθώνοντας μέτωπο υπεράσπισης της απεργίας ως μέσο πάλης, διεύρυνσης των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών ενάντια στα χουντικής έμπνευσης μέτρα (διώξεις εκπαιδευτικών «διότι δεν συνεμμορφώθην», απειλή διαγραφής καταληψιών φοιτητών, απολύσεις εργαζομένων γιατί υλοποίησαν απόφαση ΓΣ του σωματείου τους).   

        Καταγγέλλουμε τη στάση των παρατάξεων του υποταγμένου, κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ, ΕΑΕΚ, Ανατροπή) που υιοθετώντας την επιχειρηματολογία του κράτους και των δικαστών αρνούνται την πολιτική-ταξική απάντηση στην καταστολή και την τρομοκρατία. Αντί να σηκώσουν το γάντι που μας πετά το σύστημα καταργώντας το απεργιακό δικαίωμα και να απαντήσουν με πανεργατική απεργιακή κλιμάκωση, αφήνουν ακάλυπτους του αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς και υπάλληλους αρνούμενοι την επαναπροκήρυξη της Α-Α και δίνοντας δικαίωμα στους υπουργούς και τα κυβερνητικά στελέχη να στέλνουν  σωρηδόν απειλητικά έγγραφα προς συμμόρφωση των απεργών. Δυστυχώς και η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) βάζει τροχοπέδη στην αναγκαία απάντηση του κινήματος με το να αρνείται την επαναπροκήρυξη της Α-Α από την ΑΔΕΔΥ.

           Καλούμε τους εκπαιδευτικούς και υπάλληλους μέσα από την ενεργή συμμετοχή τους στις συνελεύσεις των  σωματείων τους να πάρουν τον απεργιακό αγώνα στα χέρια τους και να απαντήσουν με τη μαζική παρουσία τους στις συντονισμένες δράσεις στην καταστολή και τις απειλές.

                Προτείνουμε-Απαιτούμε :

·        Επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής από την ΑΔΕΔΥ, τις ομοσπονδίες και τα πρωτοβάθμια για όσο χρειαστεί.

·        Απεργιακή κλιμάκωση με 24ωρη απεργία αρχές Απρίλη και 48ωρη 16-17 Απρίλη.

·        Καμιά αξιολόγηση. Να καταργηθεί το νομοθετικό πλαίσιο (αξιολόγηση Κεραμέως, Βορίδη)

·        Παιδαγωγική ελευθερία-έξω οι αξιολογητές από τα σχολεία. Δημόσιο σχολείο ανοιχτό και δωρεάν σε όλα τα παιδιά ενάντια στην εμπορευματοποίηση-κατηγοριοποίηση

·        Μονιμοποίηση των ελαστικά εργαζόμενων, προσλήψεις μονίμων, αυξήσεις στους μισθούς, αξιοπρεπείς χώροι και συνθήκες εργασίας, δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία και κοινωνικές υπηρεσίες για όλες-όλους.

·        Όχι στις διώξεις. Όχι στην απόλυση του Δημήτρη Αντωνίου. Κατάργηση των αντιαπεργιακών νόμων.

 

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ! ΑΚΥΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΜΑΣ! ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΕΩΝ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΥ!

 

28/3/2024