Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

Σχετικά με το προσοντολόγιο

της Δέσποινας Ζενεμπίση 

       Είμαι η Δέσποινα και είναι η πρώτη μου χρονιά ως αναπληρώτρια στην ειδική αγωγή.
Το να δουλέψω σε σχολείο ήταν το όνειρο που είχα εδώ και  χρόνια, καθώς επέλεξα τη σχολή και το επάγγελμα μας απολύτως συνειδητά. Έχω δύο πτυχία, ένα μεταπτυχιακό, ξένες γλώσσες και κάποιες άλλες πιστοποιήσεις. Παρόλα αυτά από το χρόνο απόκτησης του βασικού μου πτυχίου οι μόνες δουλειές στο αντικείμενό μου ήταν part time και κακοπληρωμένες.
         Αρχικά λοιπόν η στάση μου απέναντι στο προσοντολόγιο δεν ήταν απολύτως αρνητική. Σκέφτηκα ότι είναι ευκαιρία και για εμάς τους νέους να βρούμε δουλειά στο αντικείμενό μας. Σκέφτηκα τα χρόνια σπουδών και προσπάθειας, καθώς και τα χρόνια ατόμων της ηλικίας μου.

Αγώνας διαρκείας είναι η απάντηση σε κάθε υπουργό παιδείας

του Αλέξανδρου Πολυζώη

     Δυναμικός μήνας ο Γενάρης! Μετά την ανακοίνωση του προσοντολογίου σαν «χριστουγεννιάτικο» δώρο από το υπουργείο, τίποτα πλέον δεν ήταν πιο σίγουρο από την ανάγκη για αγώνα διαρκείας! Μετά από μια μακρά απραξία και στον αναβρασμό της αναμονής, το κερασάκι στην τούρτα έδωσε την ώθηση για να δείξει ξανά ο δάσκαλος ότι δεν είναι ένα άβουλο πλάσμα! Όπως τότε, το ’98, με τα εξεταστικά του ΑΣΕΠ, που έβρισκαν μπροστά τους ανθρώπους που πάλευαν για την εκπαίδευση, ενάντιοι σε μια – υπουργικών προδιαγραφών – «αξιοκρατία», με την κατάργηση της επετηρίδας προπύργιο που έπρεπε να πέσει για να εγκαθιδρυθεί και να εφαρμοστεί ο «αδιάβλητος» διαγωνισμος του ΑΣΕΠ! Αγώνας τότε… Αγώνας και τώρα!!!

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Σελιδοδείκτης_Τεύχος 6


Σελιδοδείκτης_Τεύχος 6_Περιεχόμενα

Editorial
Σχόλια – Ανασκόπηση

Η αθέατη πλευρά της αίθουσας
, του Χρήστου Κυργιάκη


Αφιέρωμα – Ριζοσπαστική Σκέψη και Εκπαίδευση II

-Μια κριτική προσέγγιση των κοινωνικο-πολιτικών και παιδαγωγικών ιδεών του John Dewey με αφετηρία τις θέσεις της απελευθερωτικής κριτικής παιδαγωγικής, του Γιώργου Γρόλλιου
-Ο Paulo Freire και η Απελευθερωτική Αγωγή, του Τάσου Λιάμπα
-Δημοκρατική Δημιουργικότητα, του Ken Jones
-Για μια υλιστική προσέγγιση της εκπαίδευσης, του Χρήστου Ρέππα
-Το εκπαιδευτικό έργο στην κεφαλαιοκρατική «κοινωνία της γνώσης», του Περικλή Παυλίδη

Σελιδοδείκτης_Εκπαιδευτικό κίνημα 2019



Μαζί με το 6ο τεύχος του Σελιδοδείκτη κυκλοφορεί η ειδική έκδοση με τίτλο: Εκπαιδευτικό Κίνημα 2019 «Είμαστε μια όμορφη εικόνα από το μέλλον».

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2019

Τα κόκκινα στυλό

της Παυλίνας Νικολοπούλου

      Αυτά τα Κόκκινα Στυλό που θέλουν να διορθώσουν τον υπουργό: Πριν από τις διακοπές των Χριστουγέννων, στις 12 Δεκεμβρίου του 2018, μια χούφτα εκπαιδευτικοί, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μία σελίδα στα κοινωνικά δίκτυα με σκοπό να γίνουν σημείο αναφοράς και να συνενώσουν όσους δασκάλους ένιωθαν την ανάγκη να εκφράσουν την «οργή» τους για αυτά που συμβαίνουν στο σχολείο σήμερα. Σύντομα προστέθηκε και ένας λογαριασμός στο Twitter και τις επόμενες μέρες ένας διαδικτυακός τόπος γεννήθηκε με το όνομα «Κόκκινα Στυλό», στον οποίο γίνεται κανείς δεκτός με εγγραφή. Τρεις εβδομάδες μετά τη δημιουργία του αριθμεί γύρω στα 70.000 μέλη, κι αν συγκρίνουμε το πλήθος αυτό με τους 880.000 περίπου εκπαιδευτικούς οι οποίοι εργάζονται στην εθνική εκπαίδευση στη Γαλλία σήμερα, ο αριθμός των μελών του δεν είναι αμελητέος. Ο θυμός των εκπαιδευτικών εκφράζεται, σε μεγάλο βαθμό σήμερα με το κίνημα των «Κόκκινων στυλό», που γεννήθηκε στο Facebook.

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2019

2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Κριτικής Εκπαίδευσης (5 – 7 Απριλίου)

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ- ΕΚΠΑ

Μαράσλειο Διδασκαλείο 5 – 7 Απριλίου 2019 

Το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Κριτικής Εκπαίδευσης διοργανώνεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και θα πραγματοποιηθεί στο κτίριο της Μαρασλείου Ακαδημίας, Μαρασλή 4, Αθήνα (Στάση Μετρό: «Ευαγγελισμός»). Περισσότερες πληροφορίες ΕΔΩ

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019

Εθνικισμός: Ο παραμορφωτικός φακός της πραγματικότητας

της Σοφίας Χατζοπούλου,
 
      Ο εθνικισμός, η ιδεολογία που θεωρεί ανώτερο το δικό μου έθνος, τη δική μου γλώσσα, τη δική μου ιστορία από τα δικά σου, με όποια άλλη διεκδίκηση ή αποκλεισμό αυτό συνεπάγεται, κρύβει σαφώς πολλούς κινδύνους όχι μόνο για όσους άμεσα απειλεί άμεσα αλλά και γι αυτούς που τον ενστερνίζονται.
      Ο εθνικισμός λειτουργεί σαν παραμορφωτικός φακός στο πώς βλέπουμε την πραγματικότητα μέσα από δίπολα ανώτερο-κατώτερο, ασφαλές-επικίνδυνο, φίλος-εχθρός. Αυτός ο παραμορφωτικός φακός εστιάζει και στο πώς βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα σε αυτήν την πραγματικότητα, δημιουργώντας απατηλές εικόνες μεγαλείου και δόξας που έρχονται να αναπληρώσουν τη ματαίωση που ζούμε καθημερινά από την εξαθλίωση των υλικών συνθηκών της ζωής μας και των κοινωνικών δομών.