Συντονιστικό Αναπληρωτών - Προσοντολόγιο, Αξιολόγηση

Να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων του Γενάρη!

Να αμφισβητήσουμε την «κανονικότητα» ΕΕ-ΟΟΣΑ-κυβέρνησης

Στην προμετωπίδα των αγώνων μας το αναγκαίο αίτημα:

ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ!

Χιλιάδες κενά – αδιοριστία – ελαστική εργασία

Σχολική χρονιά 2019-2020… Πάνω από 11 χρόνια τώρα, η έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς, όπως και η φετινή,  θυμίζει χιλιοπαιγμένη φαρσοκωμωδία. Κανένα σχολείο δεν μπορεί να χτυπήσει το πρώτο κουδούνι και να λειτουργήσει χωρίς τις προσλήψεις χιλιάδων εκπαιδευτικών… Για κάποια παιδιά η έναρξη των μαθημάτων τους φτάνει και μήνες μετά. Βέβαια φέτος, βρέθηκε νέα λύση… Το είχε προτείνει ο Λιάκος στον εθνικό διάλογο και η Κεραμέως το έθεσε σε εφαρμογή. Τι χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί, όταν έχουμε το Skype; Τα Δωδεκάνησα και οι Κυκλάδες λοιπόν μπορούν να κάνουν μάθημα με τηλεδιάσκεψη!

Την ίδια στιγμή, οι παραιτήσεις εκπαιδευτικών έχουν φτάσει σε αριθμούς ρεκόρ. Χιλιάδες συνάδελφοι υποχρεώνονται σε παραίτηση είτε γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στην αναζήτηση δεύτερης κατοικίας για 8

μήνες, όπως έχουν κληθεί να το κάνουν ξανά και ξανά για πολλά χρόνια στη σειρά, είτε γιατί μετά από τόσα χρόνια ανεργίας και αναμονής οδηγήθηκαν σε αναζήτηση άλλης εργασίας. Ενδεικτικός της εργασιακής και οικονομικής εξουθένωσης των αναπληρωτών είναι ο μεγάλος αριθμός παραιτήσεων στα νησιά της βαριάς τουριστικής βιομηχανίας. Μάλιστα, διαβάζουμε ότι ο δήμος Μυκόνου προχώρησε στην παραχώρηση… κοινοβίου για εκπαιδευτικούς, νοσηλευτές, γιατρούς και πυροσβέστες, όπου δεκάδες εργαζόμενοι καλούνται να βιώσουν μια παρατεταμένη εκδρομή διαβιώντας 2-2 σε δωμάτια ξενοδοχείου για 8 μήνες!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, χιλιάδες εκπαιδευτικοί καλούνται να αναμετρηθούν με την πραγματικότητα αυτή και με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα. Αλίμονο αν χρειαστείς αναρρωτική άδεια ή αν ανήκεις στις ειδικές κατηγορίες και χρειάζεσαι για παράδειγμα αιμοκάθαρση κάθε μήνα. Αλίμονο αν είσαι έγκυος ή νέα μητέρα και πρέπει να φροντίσεις για την ασφάλεια και τη φροντίδα του παιδιού σου. Τότε δεν λείπουν και οι παραινέσεις για παραίτηση «αν δε σου αρέσει» ή οι χυδαίοι υπαινιγμοί τύπου «αφού το γνώριζες ότι θα χρειαστεί να απουσιάσεις κάποιο διάστημα γιατί έκανες τα χαρτιά σου;».

Το κραυγαλέο αδιέξοδο της αδιοριστίας, της αναπλήρωσης κενών από εκπαιδευτικούς που καλούνται κάθε χρόνο να αναπληρώσουν τον εαυτό τους, είναι το αποτέλεσμα της αντεργατικής πολιτικής κεφαλαίου, ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων, που θέλει τους εργαζόμενους λάστιχο, αναλώσιμους και επισφαλείς, να κινούνται αέναα στο φάσμα μεταξύ ανεργίας-εργασίας. Εργαζόμενοι που δεν πρέπει να διαμορφώνουν σταθερή σχέση εργασίας, αναπληρωτές, συμβασιούχοι, ωφελούμενοι των 3-5-8 μηνών και πάλι από την αρχή αν το πρόγραμμα πρόσληψης το επιτρέπει. Διαφορετικά η μοριοδότηση της ανεργίας θα δώσει το «πολυπόθητο εισιτήριο» εργασίας στην επισφάλεια στον επόμενο της ατελείωτης λίστας ανέργων του ΟΑΕΔ. Εργαζόμενοι που θα καλούνται διαρκώς να αποδεικνύουν την «ικανότητά» τους να δουλέψουν, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ανεργίας τους και ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο για μια θέση ελαστικής εργασίας βραχύχρονων συμβάσεων. Φυσικά η συλλογική διεκδίκηση αποτελεί τροχοπέδη στις καπιταλιστικές επιδιώξεις, ο καθένας μόνος του και εναντίον όλων! Πειθήνιοι, υπάκουοι και πάντα πρόθυμοι να καλύψουν όλα εκείνα τα «προσόντα» που απαιτεί η αγορά και οι εργοδότες.

Αξιολόγηση – αυτονομία σχολικών μονάδων

Το νέο μοντέλο εργαζόμενου δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς. Διαμορφώνει το ίδιο το σχολείο, τους όρους λειτουργίας του και καταλήγει στους μαθητές. Οι απαιτήσεις θεσμών, Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση περιγράφουν με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο το σχολείο-επιχείρηση που επιδιώκεται να φτιαχτεί με κεντρικούς πυλώνες την αξιολόγηση, την αποκέντρωση και την αυτονομία της σχολικής μονάδας. Η κυβέρνηση ΝΔ παίρνοντας τη σκυτάλη της αδιοριστίας και πατώντας στο πρόσφορο έδαφος που έχτισε η πρώην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με μια σειρά αντιεκπαιδευτικών μέτρων, θα προσπαθήσει να πραγματοποιήσει με θρησκευτική ευλάβεια τις ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες, οι οποίες εξυπηρετούν τους στόχους και το περιεχόμενο του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Το δόγμα εκείνο που αποσκοπεί  στη συρρίκνωση του δημόσιου τομέα εν γένει και ειδικά στην εκπαίδευση στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χαρακτήρα της.

«Η καθιέρωση μιας αποτελεσματικής αξιολόγησης θα μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα, την ικανοποίηση από την εργασία και το αίσθημα αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών... μέχρι σήμερα οι διδακτικές ικανότητες των εκπαιδευτικών, λόγω της μη αξιολόγησης, δεν ανταμείβονται» (έκθεση Κομισιόν για την εκπαίδευση στην Ελλάδα, 2019)

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η αξιολόγηση προτείνεται ως εργαλείο εξορθολογισμού από τον ΣΕΒ, τον ΟΟΣΑ και  τα νεοφιλελεύθερα πολιτικά κόμματα.

Δεν είναι τυχαίο επίσης το ότι η αξιολόγηση στην Ελλάδα, χάρη στην αντίσταση και στους μεγαλειώδεις αγώνες δεκαετιών του εκπαιδευτικού κινήματος, βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά και οι υπέρμαχοί της αναγκάζονται κάθε φορά να την ντύσουν με επιχειρήματα βελτίωσης εκπαιδευτικού έργου στην προσπάθεια εφαρμογής της χωρίς αντιδράσεις. Συχνότατα μάλιστα, παρουσιάζεται ως το φάρμακο εκείνο που θα γιατρέψει όλες τις παθογένειες  της εκπαίδευσης. Μια τέτοια αφήγηση βέβαια, υπονοεί ότι για όλα τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο ο εκπαιδευτικός, αποσιωπώντας το κομμάτι της εργασιακής πραγματικότητας που έρχεται να εντατικοποιηθεί κι άλλο μέσω της αξιολόγησης.

Η αξιολόγηση έρχεται να βάλει βαθμό σε κάθε εκπαιδευτικό, γεγονός που από μόνο του συνεπάγεται σύγκριση και ανταγωνιστικότητα, οι σύλλογοι διδασκόντων θα μετατραπούν σε αρένες επιβίωσης του καλύτερου, του άριστου κ.ο.κ. Η διεθνής εμπειρία (ΗΠΑ, Αγγλία) είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα εφαρμογής της αξιολόγησης. Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους: εκφοβισμός και υποταγή των εκπαιδευτικών, πλήρης πειθάρχηση και εν τέλει εργασιακή εξάντληση με μαζικές παραιτήσεις ή απολύσεις. Ούτε λόγος φυσικά για παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία. Τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών συνθλίβονται στη μέγγενη των μετρήσιμων και συγκρίσιμων δεικτών και όλη η εκπαιδευτική κοινότητα καλείται να μετρηθεί, να υποταχθεί και να προσαρμοστεί στους κανόνες και τις ανάγκες του αγοραίου σχολείου.

Προσοντολόγιο - αξιολόγηση

Η προσπάθεια επιβολής της κουλτούρας της αξιολόγησης δεν είναι καινούρια για τους αναπληρωτές  εκπαιδευτικούς. Το προσοντολόγιο (ν.4589/2019) της πρώην κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κινήθηκε ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση: της σύγκρισης και της διαρκούς αξιολόγησης προσόντων η οποία θα υποδεικνύει κάθε φορά ποιος είναι άξιος να δουλεύει και ποιος όχι, κουρελιάζοντας όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Στην ουσία, το προσοντολόγιο συνιστά σκληρό αξιολογικό μηχανισμό που κατατάσσει τους εκπαιδευτικούς, αποκλείοντας κάθε φορά και κάποιον άλλο από το δικαίωμα στην εργασία στο πλαίσιο της μόνιμης ανακύκλωσης ανθρώπων μεταξύ ελαστικής εργασίας και ανεργίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι πίνακες ΕΒΠ που εκδόθηκαν με βάση το προσοντολόγιο και οι αντίστοιχες ανακατατάξεις που δείχνουν συναδέλφους με 10 χρόνια προϋπηρεσίας να πέφτουν χιλιάδες θέσεις χάρη στα ακαδημαϊκά προσόντα που μοριοδοτούνται για αυτή τη χρονική στιγμή. Το ψηφισμένο προσοντολόγιο αποτελεί το καλύτερο έδαφος προσπάθειας εφαρμογής αξιολόγησης και μετατροπής των εκπαιδευτικών σε ''άλογα κούρσας'' πάνω στο οποίο θα πατήσει η κυβέρνηση ΝΔ.

Ταυτόχρονα, στην ίδια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παρουσιάζεται ως προβληματικό το γεγονός ότι τα ελληνικά σχολεία εμφανίζουν ένα από τα χαμηλότερα επίπεδα αυτονομίας στον ΟΟΣΑ όπως και το ότι οι διευθυντές δεν συμμετέχουν στην διαδικασία πρόσληψης εκπαιδευτικών, αφού η τοποθέτηση τους πραγματοποιείται σε κεντρικό επίπεδο από το Υπουργείο. Στον καινούριο ρόλο μάνατζερ που προτείνεται για τους διευθυντές, οι οποίοι θα μπορούν να επιλέγουν το προσωπικό της αρεσκείας τους, εμπεριέχεται και η υποχρέωση αναζήτησης ιδιωτικών πηγών χρηματοδότησης για τη λειτουργία του εκάστοτε σχολείου! Με άλλα λόγια, το ευέλικτο σχολείο της αγοράς επιτάσσει αυτονομία στα σχολεία, έτσι ώστε να μην απομένει ούτε υποψία ευθύνης στο Υπουργείο Παιδείας τόσο για τη χρηματοδότηση των σχολείων, όσο και για τις απαραίτητες προσλήψεις εκπαιδευτικών.

Να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων! Υπάκουοι αναπληρωτές – δούλοι τέλος!

Στις μάχες του επόμενου διαστήματος να ξαναθέσουμε τους όρους της διεκδίκησής μας. Να μιλήσουμε και πάλι για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζόμενων, των μαθητών μας, για το δημόσιο δωρεάν σχολείo των αναγκών και των δικαιωμάτων μας.

Το αίτημα της μονιμοποίησης ΟΛΩΝ των αναπληρωτών ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, η αταλάντευτη μάχη μας για την κατάργηση του προσοντολογίου του ν. 4589/19 και ενάντια στην αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση, ο αγώνας μας ενάντια στους ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς του «Νέου Λυκείου», δεν είναι συντεχνιακές διεκδικήσεις.

Θα δώσουμε τη μάχη για την ανάπτυξη πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα υπερασπιστεί το εργασιακό δικαίωμα που απορρέει από το πτυχίο και τα χρόνια δουλειάς μας. Τη μάχη ενάντια στην ελαστική εργασία και την πολιτική των μηδενικών διορισμών. Απαιτούμε την κάλυψη ΟΛΩΝ των κενών κάθε ειδικότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης αποκλειστικά με μόνιμους μαζικούς διορισμούς.

Θα υπερασπιστούμε τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών διεκδικώντας μείωση του αριθμού των μαθητών στην τάξη, πλήρη στελέχωση όλων των υποστηρικτικών δομών, τη φοίτηση όλων των προσφυγόπουλων στα πρωινά τμήματα, την καθολική εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά ηλικίας 4-6 κ.α.

Θα αγωνιστούμε για το μισθό, τη σύνταξη, τον χρόνο εργασίας και τη σταθερή δουλειά για όλους!

Συλλογικότητα – συμμετοχή – οργάνωση – αγώνας

Να κάνουμε το πέρασμα από την αγωνία και την αναμονή, στον ανυποχώρητο συλλογικό αγώνα:

Έχεις δικαιώματα. Ενημερώσου και διεκδίκησέ τα στο σχολείο, απέναντι στην αυθαιρεσία της διοίκησης.

Δράσε συλλογικά. Σπάσε την ανάθεση και την μεμψιμοιρία. Να συμμετάσχεις στις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου, στις συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα. Έχουμε φωνή και αιτήματα. Να ακουστούν!

Κανένας/καμιά μόνος/η! Να στήσουμε δίκτυο επικοινωνίας και συντονισμού σε κάθε χώρο, με κάθε κλάδο, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας. Με τη συμμετοχή σου στο Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, στις κινητοποιήσεις, στις συνελεύσεις.

Σπάμε την «κανονικότητα» του ρεαλισμού και των μειωμένων προσδοκιών και απαιτήσεων! Να ξαναδώσουμε πνοή στους δρόμους, στο πλάι κάθε εργαζόμενου και να δώσουμε τη μάχη για ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια! Για το δικαίωμα όλων στην μόνιμη και σταθερή εργασία!