Προβοκατόρικες σκέψεις πάνω σε ένα αχαρτογράφητο ζήτημα)
Αλέξανδρος Πατραμάνης
Τόσο το εκπαιδευτικό κίνημα όσο και οι κοινωνιολόγοι της εκπαίδευσης έχουν καταγγείλει τα «δίδακτρα» και το «πολιτισμικό κεφάλαιο» ως βασικούς μηχανισμούς αποκλεισμού των μαθητ(ρι)ών από την πρόσβαση στην εκπαίδευση, και άρα ως κρίσιμους ταξικούς φραγμούς, και τα έχουν αναγορεύσει σε κύριους δείκτες της ταξικότητας του εκπαιδευτικού συστήματος. Κάτι τέτοιο είναι μάλλον αναμενόμενο για όσους θεωρούν α) ότι το χρήμα είναι η «κοινωνική εξουσία, και [ο] δεσμό[ς] με την κοινωνία, που το άτομο κουβαλά στην τσέπη του» (Μαρξ, 1989: 109), β) ειδικά στις κοινωνίες «όπου κυριαρχεί ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής» και «o πλούτος…εμφανίζεται σαν ένας τεράστιος σωρός από