ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΠΕ ΓΙΑ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧ. ΚΕΡΑΜΕΩΣ

ανεξάρτητες  αυτόνομες  αγωνιστικές  ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

www.paremvasis.gr ,                  paremvasisdoe@gmail.com

                           210 3242144                      29 – 4– 2020   

  

Να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο Κεραμέως

Η απάντηση της μαχόμενης εκπαίδευσης θα είναι δυναμική και μαζική!

ΠΕΜΠΤΗ 30/4 13:00 ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Θα αποτρέψει τα σχέδιά τους με Αγώνα διαρκείας για την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής επίθεσης και

Απεργία – Αποχή από την Αξιολόγηση

Μέσα σε συνθήκες πανδημίας, εγκλεισμού και απαγορεύσεων κυκλοφορίας και συγκεντρώσεων, με κλειστά σχολεία, το ΥΠΑΙΘ και η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε στη δημοσιότητα και θέτει σε δημόσια «διαβούλευση» το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που αφορά όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Πρόκειται για μια άκρως επιθετική εκ μέρους της Κυβέρνησης προσπάθεια εκμετάλλευσης της κρίσης και της πανδημίας ως ευκαιρίας, ώστε να περάσει ριζικές αναδιαρθρώσεις που επιφέρουν συντριπτικά πλήγματα σε βάρος της Δημόσιας Εκπαίδευσης, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών. Με την

επιβολή καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, και επιχειρώντας να βάλει τα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα σε γύψο και τις λαϊκές ελευθερίες σε περιορισμό μέσα σε καθεστώς απαγόρευσης κυκλοφορίας και συναθροίσεων, κάνει ένα ακόμα σοβαρό βήμα στην αλυσίδα των νέο-συντηρητικών μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων, στη γραμμή της νεοφιλελελεύθερης ατζέντας ΟΟΣΑ – ΕΕ – ΣΕΒ, προετοιμάζοντας τη νέα μνημονιακή κανονικότητα της επόμενης ημέρας. Μιας κανονικότητας που πατώντας στο δόγμα «νόμος, τάξη, κέρδη» θα περιλαμβάνει τη μονιμοποίηση των ‘έκτακτων’ ρυθμίσεων στα εργασιακά, την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την ανεργία, τη φτώχεια τη διάλυση δημόσιων και κοινωνικών αγαθών όπως αυτό της Παιδείας. 

Απέναντί μας έχουμε μια νέα Ιερή Συμμαχία που απεργάζεται τη μετάλλαξη του δημόσιου σχολείου και την ισοπέδωση των μορφωτικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων: Φανατικοί της αξιολόγησης και του νεοεπιθεωρητισμού, συνεργάτες του ΟΟΣΑ και στελέχη ΜΚΟ, μνημονιακοί λογιστές των εκπαιδευτικών περικοπών, θαυμαστές των θατσερικών μοντέλων, ζηλωτές του επιχειρηματικού σχολείου της αγοράς, μυστικοσύμβουλοι των σχολαρχών και των ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων και ΙΕΚ, θρησκόληπτοι και εθνικιστές, νοσταλγοί της εποχής του ηθικού πανικού, του νόμου 4000 και των κουρεμένων κεφαλιών, ιαβέρηδες των ποινών, της ιεραρχίας και της πειθάρχησης, όλοι τους ορκισμένοι εχθροί του δημόσιου σχολείου. Το κράμα νεοσυντηρητισμού και νεοφιλελευθερισμού του πολυνομοσχεδίου αποτυπώνει τη σημερινή ισορροπία των ενδοδεξιών αποχρώσεων και αντιθέσεων.

Το πολυνομοσχέδιο έρχεται σε συνέχεια όλων των αντι-εκπαιδευτικών μνημονιακών πολιτικών των τελευταίων χρόνων. Από τα πρότυπα σχολεία της Διαμαντοπούλου μέχρι το ν. 4547 του ΣΥΡΙΖΑ, ανασύρονται όλα τα στοιχεία πάνω στα οποία μπορεί, ως σύνοψη όλων των προηγούμενων επεισοδίων, να συγκροτηθεί το ευαγγέλιο των μνημονιακών πολιτικών στην εκπαίδευση. Οι περικοπές σε προσλήψεις και οι καταργήσεις- συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολικών μονάδων έρχονται μαζί με την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα και τις συνέπειες που αυτή επιφέρει στην ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου, ως συνέχεια του Π.Δ. 79

Ακόμα χειρότερα όμως, το πολυνομοσχέδιο Κεραμέως αποτελεί την πιο αντιδραστική τομή στο χώρο της εκπαίδευσης από το νόμο 2525/97 του Αρσένη. Ακριβώς γιατί περιλαμβάνει, σε ένα νόμο, αναδιαρθρώσεις που αλλάζουν ριζικά τους όρους, την οργάνωση και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Ο πυρήνας του πολυνομοσχεδίου, ένα ιδιόμορφο μίγμα νεοσυντηρητισμού και νεοφιλελευθερισμού, περιέχει όλα τα στοιχεία των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών με τις οποίες αναμετρήθηκε το εκπαιδευτικό κίνημα τις τελευταίες τρεις δεκαετίες: Αξιολόγηση, πειθάρχηση, ανταγωνισμός, κατηγοριοποίηση, αριστεία, απόρριψη, περικοπές, ταξικοί φραγμοί. Για τους λίγους, τα πρότυπα-πειραματικά σχολεία αριστείας. Για τη μαθητική πλέμπα, το φθηνό σχολείο της γειτονιάς και τα ΙΕΚ. Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου αποδεικνύεται το συνεπέστερο ντελίβερυ των σχολαρχών, των ιδιωτικών συμφερόντων και των επιχειρηματιών φίλων της.

 Ένα ατελείωτο τείχος από αλλεπάλληλες εξεταστικές δοκιμασίες ορθώνεται μπροστά στο μαθητικό πληθυσμό. Το σχολείο μετατρέπεται σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο για όποιον αντέχει οικονομικά και ψυχολογικά. Πάνω από τα κεφάλια των μαθητών, πίσω από κάθε εφηβική σκανδαλιά, αλλά και για να «προλάβει» τις νεολαιίστικες εξεγέρσεις που φοβούνται ότι θα φέρει η πολιτική τους υψώνεται η δαμόκλειος απειλή της αναγραφής της διαγωγής στους τίτλους σπουδών που θα ακολουθεί ως ανεξίτηλο στίγμα κάθε «ταραξία» για τον υπόλοιπο εργασιακό και κοινωνικό του βίο. Η αράχνη της αξιολόγησης υφαίνει τον ιστό του νεοεπιθεωρητισμού και της αξιολόγησης/κατηγοριοποίησης. Αποτελεί το μέσο και το όχημα για την επιβολή όλων των αντι-εκπαιδευτικών ρυθμίσεων και της ατζέντας των επιλογών του Κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΣΕΒ, του ΙΟΒΕ και του ΟΟΣΑ, και συγχρόνως το μαστίγιο της αυταρχικής τιμωρητικής πειθάρχησης των εκπαιδευτικών στις κατευθύνσεις αυτές και στις επιλογές του Κράτους. 

Το σχολείο της μόρφωσης συνεχίζει να μετατρέπεται σε σχολείο των κατακερματισμένων δεξιοτήτων στα πρότυπα και τις ανάγκες της αγοράς, των εργοδοτών και των αφεντικών. Το πρόγραμμα του νηπιαγωγείου σταδιακά μεταλλάσσεται σε ωρολόγιο πρόγραμμα δημοτικού σχολείου με διακριτά αντικείμενα, ενώ πάνω από τις τελευταίες τάξεις του δημοτικού πέφτει βαριά η σκιά του εξεταστικού κάτεργου της δευτεροβάθμιας. Το σχολείο της μόρφωσης συνεχίζει να μετατρέπεται σε σχολείο των κατακερματισμένων δεξιοτήτων στα πρότυπα και τις ανάγκες της αγοράς, των εργοδοτών και των αφεντικών.

Το πολυνομοσχέδιο, μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

·      Αύξηση μαθητών ανά τμήμα - περικοπές: Με το κατώτατο όριο μαθητών ανά τμήμα να ορίζεται στον αριθμό 20 και το ανώτατο όριο να αυξάνεται στους 24 μαθητές + 10%, σταδιακά, όλα τα τμήματα θα έχουν πάνω από 20 μαθητές – έτσι επιτυγχάνεται ο στόχος του ΟΟΣΑ για αύξηση του μέσου όρου μαθητών ανά τμήμα. Οι λογιστές των εκπαιδευτικών περικοπών αδιαφορούν για τα παιδαγωγικά αποτελέσματα αυτού του μέτρου αλλά ακόμα και για τις δραματικές συνέπειες στην υγεία των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των οικογενειών τους, στις σημερινές συνθήκες πανδημίας. Τα συστεγαζόμενα σχολεία, η Α΄ Δημοτικού και τα νηπιαγωγεία θα είναι τα πρώτα θύματα αυτής της πολιτικής. Όταν μια τάξη κυμαίνεται από 27 έως 40 μαθητές, τότε η λύση θα είναι οι υποχρεωτικές μετακινήσεις σε όμορα σχολεία. Αυτομάτως, όλα τα σχολεία θα υποβιβαστούν και τα τμήματά τους θα συμπυκνωθούν. Στα Νηπιαγωγεία όπου ορίζεται ότι άνω των 2/θεσίων ο κατώτατος αριθμός θα είναι 16 σημαίνει πως πολλά τμήματα θα συμπτυχθούν και πολλά παιδιά θα μετακινούνται σε όμορα νηπιαγωγεία. Σημαίνει επίσης υποβάθμιση του παιδαγωγικού έργου  αφού ο χρόνος που αντιστοιχεί σε κάθε παιδί μειώνεται δραματικά .  Οι συγχωνεύσεις – καταργήσεις τμημάτων θα οδηγήσουν σε άμεση και δραστική μείωση των προσλήψεων φέροντας και νέες περικοπές. Επιπλέον, είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο σε συνθήκες πανδημίας αντί να μειώνουν τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα να τον αυξάνουν, όταν οι περισσότερες σχολικές αίθουσες είναι μικρές και ακατάλληλες.

·      Αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών: Επαναφορά του επιθεωρητισμού με έμφαση στην κατηγοριοποίηση/ανταγωνισμό των σχολικών μονάδων και την ατομική αξιολόγηση/χειραγώγηση/κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση καθίσταται κομβικής σημασίας εργαλείο για την προώθηση και εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Η ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εκκρεμεί για να νομοθετηθεί σε επόμενη φάση καθώς η κυβέρνηση εξήγγειλε την εφαρμογή της από τον Σεπτέμβριο του 2021, ενώ η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας επιχειρείται να προωθηθεί από τον Σεπτέμβριο του 2020. Στο πολυνομοσχέδιο περιλαμβάνεται η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, ως συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου (ν. 4547/2018). Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποτελείται από τον προγραμματισμό και από την αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας που είναι διπλή: εσωτερική αξιολόγηση από το Σ.Δ.  και εξωτερική αξιολόγηση από τον Συντονιστή Εκπ. Έργου που είναι υπεύθυνος για κάθε σχολική μονάδα. Με έμφαση τονίζεται η συμβολή των δράσεων του Σ.Δ. στην  αξιολόγηση του εκπαιδευτικού-διδακτικού έργου ενώ στον ετήσιο προγραμματισμό εντάσσονται και οι ομάδες δράσεων επαγγελματικής ανάπτυξης των εκπαιδευτικών. Η έκθεση προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του σχολείου και σε πλατφόρμα του ΙΕΠ, με πανοπτικό έλεγχο από την ΑΔΙΠΠΔΕ εκκινώντας έτσι μια διαδικασία ανταγωνισμού, κατηγοριοποίησης και ταξινόμησης των σχολικών μονάδων με κριτήριο τη συμμόρφωσή τους με τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές. Οι Υ.Α. που θα εξειδικεύουν τους θεματικούς άξονες των εκθέσεων αξιολόγησης και προγραμματισμού θα καταστήσουν ακόμα πιο ασφυκτικό το πλέγμα ελέγχου και πειθάρχησης των σχολικών μονάδων.

Εν τέλει, στόχευσή τους είναι τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία να αξιολογούνται και να κατηγοριοποιούνται με βάση ποσοτικούς δείκτες για την αποδοτικότητα και τις επιδόσεις τους. Οι δείκτες αυτοί φυσικά καμία σχέση δεν μπορούν να έχουν με τις πραγματικές μορφωτικές, ψυχο-παιδαγωγικές και κοινωνικές ανάγκες που καλύπτει το σχολείο και ο παιδαγωγικός ρόλος των εκπαιδευτικών. Αυτή η κατηγοριοποίηση διαμορφώνει ένα μέλλον δυστοπικό για τις εργασιακές συνθήκες, αλλά και για το περιεχόμενο του σχολείου. Διαλύει τους εκπαιδευτικούς σε εργασιακό, δημιουργικό, συναισθηματικό επίπεδο. Υποβαθμίζεται ο δημόσιος χαρακτήρας του σχολείου, εξαναγκάζοντάς το να λειτουργεί με όρους ανταγωνισμού, πλήττει τους μη προνομιούχους μαθητές και αυξάνει τους αποκλεισμούς και τη «σχολική αποτυχία» η οποία θα αποδίδεται ως «ατομική ευθύνη», αποκλείει την πολύπλευρη μόρφωση που δεν συνδέεται με κατακερματισμένες και τυποποιημένες δεξιότητες. Πίσω από τις γραμμές, το μήνυμα είναι φρικτό: όποια/ος δεν συμμορφώνεται-ανταποκρίνεται στις επιταγές της αγοράς και του αυστηρού αυταρχικού πλαισίου του Κράτους θα θεωρείται μη αποδοτικός και μη αναγκαίος, με λίγα λόγια θα περισσεύει∙ θα αποκλείεται από την εργασία, από το σύστημα υγείας, από το δημόσιο σχολείο, τελικά από μια ζωή με αξιοπρέπεια. Οι στρατηγικές αυτές στοχεύσεις αποτυπώνονται χαρακτηριστικά στο αντιδραστικό και αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των προτύπων σχολείων:

·      Αύξηση προτύπων σχολείων / προώθηση της «αριστείας»: Ενισχύεται και διευρύνεται ο αριθμός και ο ρόλος των προτύπων σχολείων, σύμφωνα με την ιδεοληψία της ΝΔ περί «αρίστων» και «δικών τους παιδιών». Ενισχύει τη διαφοροποίηση και την ταξική κατηγοριοποίηση μαθητών και  σχολείων,και τον διαχωρισμό των εκπαιδευτικών γιατί, σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, εχθρός είναι η ενιαία, καθολική, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και τα μορφωτικά δικαιώματα των όλων, των ίσων, των διαφορετικών. Οδηγεί σε σχολεία και μαθητές πολλών ταχυτήτων σε βάρος πάντα των μορφωτικών δυνατοτήτων των λαϊκών οικογενειών. «Αριστεία» για τους λίγους, υποβάθμιση για τους πολλούς. Το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας τους στοχεύει να γενικευτεί στην εφαρμογή της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της σχολικής μονάδας. Το πλαίσιο και το «όραμα» αυτό δεν γιγαντώνει μόνο τις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες ανάμεσα στους μαθητές, αλλά παραβιάζει και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Περιγράφει εκπαιδευτικούς με αυξημένα ακαδημαϊκά προσόντα που μπορούν να εργάζονται σε αυτά και όσοι δεν αξιολογούνται επαρκώς, θα μετακινούνται σε άλλα σχολεία, όπως όσοι κρίνονται υπεράριθμοι σε μια σχολική μονάδα. Ταυτόχρονα, θα λειτουργούν ως σχολεία αναφοράς για τη διάχυση των «βέλτιστων πρακτικών», των «καινοτομιών» , και των αξιολογικών μοντέλων στο σύνολο της δημόσιας εκπαίδευσης.

Σε μεγάλο βαθμό  η κατεύθυνση της ατομικής αξιολόγησης όλων των εκπαιδευτικών που θα επιχειρηθεί να γενικευτεί, φαίνεται και από την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στα Πρότυπα και Πειραματικά. Η σύνδεση ανάμεσα στην ατομική αξιολόγηση και την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας εκεί είναι άμεση. Στα Πρότυπα και Πειραματικά οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται: Στο τέλος της θητείας τους (μονοετής ή διετής ή τετραετής)  από το Εποπτικό Επιστημονικό Συμβούλιο για την παιδαγωγική τους επάρκεια, όπως προκύπτει από τον βαθμό συμμετοχής τους στις δράσεις εσωτερικής αξιολόγησης του σχολείου, την αποδοτικότητα των μαθητών κ.λπ., τον ΣΕΕ για την επιστημονική και διδακτική τους επάρκεια με παρατήρηση μέσα στην τάξη και επισκόπηση του φακέλου εργασιών και διδακτικού υλικού που δίνει στους μαθητές του, τον δ/Διευθυντή του σχολείου για την υπηρεσιακή τους επάρκεια και την  συνεργασία τους με τους γονείς.Οι εκπαιδευτικοί για να έχουν δικαίωμα να ξαναδουλέψουν στα Πρότυπα- Πειραματικά ή να καταλάβουν θέση Δ/ντη σε αυτά πρέπει να συγκεντρώσουν συνολικό αριθμό μονάδων τουλάχιστον ίσο με το μισό του μέγιστου αριθμού μονάδων, που μπορούν να συγκεντρωθούν αθροιστικά. 

·      Νέες θεματικές/ παρεμβάσεις στο περιεχόμενο: Οι ΜΚΟ, με χρηματοδότηση από διεθνή δίκτυα, που προωθούσαν πριν κάποια χρόνια τον εθελοντισμό ως μάθημα στο Δημοτικό σχολείο τώρα τρίβουν τα χέρια τους. Προωθούνται οι λεγόμενες δεξιότητες και η κατακερματισμένη κατάρτιση σε βάρος της πολύπλευρης μόρφωσης και κριτικής σκέψης. Και μάλιστα «δεξιότητες» με συγκεκριμένα ιδεολογικο-πολιτικά φορτία προσαρμοσμένα στις ανάγκες της αγοράς όπως η επιχειρηματικότητα και ο εθελοντισμός, που δε σχετίζονται με τις πραγματικές κοινωνικές και μορφωτικές ανάγκες. Οι νέες θεματικές είναι άγνωστες στους κοινούς θνητούς και άδηλες ακόμα στις νομοθετικές διατάξεις, αλλά γνωστές  στους αυλικούς της εξουσίας, οι οποίοι προετοιμάζονται ήδη στο παρασκήνιο ώστε να είναι έτοιμοι την κατάλληλη στιγμή να εκμεταλλευθούν τις επόμενες κινήσεις του Υπουργείου.Οι πιλοτικές εφαρμογές στο Δημοτικό σχολείο αποτελούν προοικονομία της νέας σαρωτικής αναδιαμόρφωσης του αναλυτικού και ωρολογίου προγράμματος του Δημοτικού σχολείου.

·      Σχολειοποίηση του Νηπιαγωγείου και κατάτμηση σε διδακτικά αντικείμενα: Προωθείται η περαιτέρω κατάτμηση του προγράμματος στο νηπιαγωγείο σε διδακτικά αντικείμενα (σήμερα εισαγωγή Αγγλικών και Φυσικής Αγωγής, αύριο Πληροφορική μεθαύριο ίσως γλώσσα, μαθηματικά, θρησκευτικά) καταπατώντας  τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας  του, που είναι η γνώση διαμέσου του παιχνιδιού. Αυτό αποτελεί το πιο κατάλληλο μέσο για την ολόπλευρη νοητική, ψυχοσωματική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και για τη συγκρότηση των πρώτων του γνώσεων, αξιών, δεξιοτήτων, ικανοτήτων και στάσεων καθώς και της κοινωνικοποίησης του νηπίου. Όταν όμως , όπως ορίζεται στο νομοσχέδιο ότι  με μεταγενέστερη «υπουργική απόφαση θα ορίζονται η χρονική διάρκεια εφαρμογής, οι σχολικές μονάδες και το ωρολόγιο πρόγραμμα αυτών καθώς οι ειδικότητες εκπαιδευτικών για τη διδασκαλία των νέων ενοτήτων, ο τρόπος αξιολόγησης των μαθητών και κάθε σχετικό θέμα» σημαίνει ότι προωθείται η περαιτέρω κατάτμηση του προγράμματος στο νηπιαγωγείο σε διδακτικά αντικείμενα.Ο προσανατολισμός διαμέσου της εισαγωγής διδακτικών αντικειμένων/ειδικοτήτων, τροποποιούν  τη  διδακτική προσέγγιση που  οργανώνεται  σε κέντρα διαφέροντος υπό την μορφή σχεδίων εργασίας, και αυθόρμητωνδραστηριοτήτων έκφρασης και αφορά  μεικτές ηλικίες παιδιών.Η συγκεκριμένη αλλαγή του Αναλυτικού προγράμματος του Νηπιαγωγείου στοχεύει στον κατακερματισμό της   γνώσης και της λειτουργίας του  διαμέσου του «πρώιμου γνωστικού προγραμματισμού»  και της   προώθησης νεοφιλελεύθερων επιλογών και συμφερόντων.

·      Ταξικοί φραγμοί και αποκλεισμοί/ Τράπεζα θεμάτων/ Εξετάσεις και εντατικοποίηση: Το πολυνομοσχέδιο εντείνει και πολλαπλασιάζει τους ταξικούς φραγμούς. Μετατρέπει το Γυμνάσιο και το Λύκειο σε εξεταστικά κέντρα-κάτεργα. Επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων σε όλες τις τάξεις στο Γενικό Λύκειο και στο ΕΠΑΛ, στήνοντας έναν εξεταστικό μαραθώνιο, εν είδει τοπικών πανελλαδικών εξετάσεων. Πρόκειται για τη χαρά των φροντιστηριαρχών και των σχολαρχών. Οι μαθητές που δεν έχουν το επαρκές οικονομικό υπόβαθρο, θα ωθούνται στην μορφωτική και κοινωνική απόρριψη. Δείχνει στα λαϊκά στρώματα ότι είναι ανεπιθύμητα σε αυτήν την εκπαιδευτική βαθμίδα που προορίζεται μόνο για «λίγους και εκλεκτούς». Αυξάνει τα εξεταζόμενα μαθήματα σε όλες τις τάξεις, στο Γυμνάσιο από 4 σε 7. Συμπληρώνει την επίθεση στους μαθητές, με την αύξηση του μέσου όρου προαγωγής σε 10 ανά μάθημα, για Γυμνάσια και Γενικά Λύκεια. Έτσι θα κατεβάζει στο Γυμνάσιο τον ταξικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, την πρόωρη εισαγωγή στη λεγόμενη κατάρτιση, στην μισθωτή εργασία– κάτεργο, με ανειδίκευτους εργάτες, μισθούς-επιδόματα και χωρίς δικαιώματα. Για τις εγγραφές στα ΕΠΑΛ βάζει το ηλικιακό όριο των 17 ετών, όταν με βάση τα τωρινά δεδομένα, το 30% περίπου των μαθητών τους είναι πάνω από 18, θέλοντας να οδηγήσει ένα μεγάλο τμήμα της νεολαίας στην άτυπη εκπαίδευση και κατάρτιση.  Συγχρόνως, κλείνει περαιτέρω τη στρόφιγγα εισαγωγής στα ΑΕΙ. Ακόμα προχωράει σε ίδρυση ξενόγλωσσων προπτυχιακών τμημάτων με δίδακτρα που είναι προπομπός της πλήρους ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ και σε περιορισμό των μετεγγραφών, αντί για την αύξηση των μετεγγραφών με κοινωνικά κριτήρια.

·      Μονιμοποίηση ελαστικής εργασίας με χειρότερους όρους/ τιμωρίες σε αναπληρωτές: Ήδη με τις περικοπές θέσεων και τμημάτων θα αποτρέπει τους μόνιμους διορισμούς, αλλά και μειώνει τις προσλήψεις αναπληρωτών σε όλα τα σχολεία. Μάλιστα προχωρά στην αύξηση των ποινών αποκλεισμού τουλάχιστον στα 2 έτη για τους αναπληρωτές που δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία ή παραιτούνται, αφού πολλοί χωρίς κίνητρα, με απαξιωμένη την προϋπηρεσία τους χωρίς και ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσης εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, είναι αδύνατο να επιβιώσουν αφού δεν μονιμοποιούνται. Αντί λοιπόν να προχωρήσει σε μαζικούς μόνιμους διορισμούς μονιμοποιώντας όλους τους αναπληρωτές που έχουν κρατήσει όρθιο το δημόσιο σχολείο τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζει με κάλυψη σημαντικού μέρους των κενών με ελαστικά εργαζόμενους συμβασιούχους χωρίς δικαιώματα. Κάνει ευαγγέλιο το ν.4589 – προσοντολόγιο Γαβρόγλου που οδηγεί σε ανεργία και αφαίμαξη του κόσμου της αναπλήρωσης και της νεολαίας κ- και όχι μόνο- της εκπαίδευσης.

·      Αναχρονιστικές – αντιπαιδαγωγικές και αυταρχικές παρεμβάσεις: Ο νεοσυντηρητικός «ορθολογισμός» του αυταρχισμού και της πειθάρχησης με κλίμα αναμορφωτηρίου, προχωρά με την επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής που στιγματίζει τους μαθητές, και αυξάνει τις ποινές με αποβολές μέχρι πέντε μέρες, σε ένα σχολείο που όλα δείχνουν ότι πρέπει να χρησιμοποιεί την τιμωρία για να επιβάλλει την «ομαλότητα». Εισάγει κεντρική εποπτεία και ασφυκτικό έλεγχο, αφού κάθε σχολική μονάδα οφείλει από το σχολικό έτος ‘20-21, να λειτουργεί με «εσωτερικό κανονισμό», που συντάσσεται ύστερα από εισήγηση του διευθυντή της σχολικής μονάδας και με τη συμμετοχή όλων των μελών του συλλόγου διδασκόντων, των μελών του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, καθώς και εκπροσώπου του Δήμου. Ο εσωτερικός κανονισμός λειτουργίας θα πρέπει να εγκρίνεται από τον συντονιστή παιδαγωγικής ευθύνης της σχολικής μονάδας, καθώς και από τον Διευθυντή Εκπαίδευσης, ενώ με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και μετά από εισήγηση του Ι.Ε.Π. μπορεί να εκδίδεται πρότυπος κανονισμός λειτουργίας των σχολικών μονάδων. 

·      Εμπλοκή των Δήμων στην Εκπαιδευτική διαδικασία και στους κανονισμούς εσωτερικής λειτουργίας των Σχολείων: Οι εκπρόσωποι των Δήμων και οι Σύλλογοι Γονέων αποκτούν ρόλο στη σύνταξη των σχολικών κανονισμών, δηλαδή, στους όρους οργάνωσης του σχολείου, αλλά και στη γενική κατεύθυνσή του, στο πνεύμα λειτουργίας του, στους τρόπους που διαχειρίζεται και επιλύει τα εσωτερικά του προβλήματα. Η απαίτηση για αυστηροποίηση, επιβολή ποινών και χρήση αντιπαιδαγωγικών μέσων θα είναι πολύ πιο πιεστική. Ενισχύεται η κατηγοριοποίηση, η «αυτονομία» και «ευελιξία» στην κατεύθυνση της υποχρηματοδότησης και της αναζήτησης «χορηγών».

Οι 50 αποχρώσεις του εκπαιδευτικού γκρι…

Γίνεται σαφές πλέον ότι το υπουργείο παιδείας θέλει να επιβάλλει όλες εκείνες τις αναδιαρθρώσεις που με τόσο κόπο – αλλά και ανάλογες αντιστάσεις από το εκπαιδευτικό κίνημα – έχει προσπαθήσει να εφαρμόσει εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες στην εκπαίδευση, και το εκπαιδευτικό κίνημα έχει αποκρούσει χάρη στους αγώνες του. Αναδιαρθρώσεις βαθιά συντηρητικές που ορίζουν το νομοθετικό πλαίσιο στις εργασιακές σχέσεις και συνολικότερα στην εκπαιδευτική διαδικασία, ώστε να προετοιμαστεί το έδαφος και να διεκπεραιωθούν σε βάθος χρόνου οι πολυπόθητοι στόχοι κεφαλαίου και κράτους για την επιβολή μιας εκπαίδευσης αντι-λαϊκής, νεοφιλελεύθερης, αντιδραστικής. Μιας εκπαίδευσης που να ταιριάζει και να οδηγεί, μέσα από μια διαδικασία αλληλοσυμπλήρωσης, σε μια μάλλον τερατόμορφη εικόνα του μέλλοντος. Σε αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης οι ανάγκες των παιδιών μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, οι ταξικές και κοινωνικές αντιθέσεις οξύνονται, η ελαστική εργασία μονιμοποιείται, κάθε συλλογικό δικαίωμα και διεκδίκηση καταργείται, τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία αξιολογούνται και κατηγοριοποιούνται με βάση την αποδοτικότητα και τις «επιδόσεις» τους.

 

Μέχρι τότε, βέβαια, το εκπαιδευτικό έργο κινδυνεύει να μοιάζει κάπως με τα τηλεοπτικά μαθήματα του «Μαθαίνουμε στο σπίτι», όπου οι εκπαιδευτικοί απευθύνονται σε παιδιά που δεν κινούνται, δεν μιλάνε, δεν φωνάζουν, δεν υπάρχουν. Πέρα λοιπόν από την επιβολή των όρων «αγοραίας» λειτουργίας της δημόσιας παιδείας και την αξιολόγηση των πάντων, με ό, τι αυτό συνεπάγεται, το πολυνομοσχέδιο έρχεται να επιβάλλει τη μάθηση ως καταναγκασμό, μέσα από μία διαδικασία αέναων εξετάσεων και ελέγχων των επιδόσεων, της συμπεριφοράς, του μυαλού και του σώματος. Έρχεται να τσακίσει τα περισσότερα παιδιά, τα οποία καλούνται να περάσουν τα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια δίνοντας εξετάσεις για να κριθούν τελικά «ακατάλληλα» για γενική μόρφωση και για το δημόσιο πανεπιστήμιο και να πάνε ως πελάτες −αν έχουν την οικονομική δυνατότητα− σε ιδιωτικά κολλέγια, ΙΕΚ ή στις υπό ίδρυση Σχολές Κατάρτισης. 

Η ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας, η ψυχική υγεία των παιδιών, η κριτική σκέψη και ησε βάθος διαλεκτική κατανόηση κοινωνικών και φυσικών φαινομένων είναι προφανώς αδιάφορα για ένα σύστημα στο οποίο σημασία έχει η «αριστεία». Εξάλλου η αίσθηση της ατομικής αποτυχίας και αδυναμίας ταιριάζει στη νεοφιλελεύθερη ατομικιστική  λογική της κυβέρνησης, της Υπουργού και του κόσμου (του Χάρβαρντ) της. Σε αυτό το μικρό βασίλειο το σχολείο και η κοινωνία είναι μια φυλακή, όπου «τα κανονικά παιδιά γεννιούνται κανονικά, μεγαλώνουν κανονικά, ερωτεύονται κανονικά και πεθαίνουν κανονικά»

Το εκπαιδευτικό κίνημα απαντάει με μαζικό, δυναμικό αγώνα διαρκείας

και Απεργία – Αποχή από την Αξιολόγηση

Οι δυναμικές και μαζικές για την συγκυρία κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, με αποφάσεις και συμμετοχή δεκάδων εκπαιδευτικών Συλλόγων Εκπ/κών Π.Ε. και ΕΛΜΕ και εκατοντάδων εκπαιδευτικών στη Βουλή και στο υπουργείο Παιδείας ήταν μόνο η αρχή, η πρώτη αντίδραση ενάντια στο πολυνομοσχέδιο - λαιμητόμο της κυβέρνησης και είναι ενδεικτικές του αγώνα που θα ακολουθήσει. Το εκπαιδευτικό κίνημα, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, θα αποτρέψει τα σχέδια διάλυσης του δημοσίου σχολείου και των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων, σχέδια που περνούν πρώτιστα μέσα από την πολυπόθητη για κεφάλαιο και κράτος αξιολόγηση. Η μαχόμενη εκπαίδευση, τα εκπαιδευτικά σωματεία μαζί με το μαθητικό και το φοιτητικό κίνημα θα αποτρέψει τα πραξικοπηματικά σχέδιά τους και θα κρατήσουν όρθιο το Δημόσιο Σχολείο και τα κεκτημένα δεκαετιών! Οι μνήμες και οι εμπειρίες του εκπαιδευτικού κινήματος είναι ζωντανές από μια σειρά κερδισμένων μαχών ενάντια σε αυτά τα σχέδια και σε αντίστοιχους νόμους. 

Μπλοκάρουμε την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση με απεργία-αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία

Το Σεπτέμβριο, οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να συμμετάσχουν στις ομάδες δράσεων και οι Σύλλογοι Διδασκόντων να συνεδριάσουν για να συντάξουν αξιολογικούς προγραμματισμούς. Κανένας συνάδελφος δεν πρέπει να συμμετάσχει στις ομάδες – κανένας Σύλλογος Διδασκόντων δεν πρέπει να συνεδριάσει για θέμα σχετικό με την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση. Έχοντας την εμπειρία της μάχης του 2013-14 και με όπλο την απεργία-αποχή, σαν ένας άνθρωπος, η ζωντανή εκπαίδευση πρέπει να ορθώσει αδιαπέραστο τείχος αντίστασης απέναντι στους αξιολογητές. Το γεγονός ότι η πλειοψηφία της ΔΟΕ δεν έχει ακόμη πάρει απόφαση να ανακοινώσει ότι θα αντιμετωπίσει την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση με το όπλο της απεργίας-αποχής και δεν έχει οργανώσει τον κλάδο, δίνει χρόνο και έδαφος στην κυβερνητική επίθεση. Καλούμε το Δ.Σ. της ΔΟΕ να πάρει άμεσα απόφαση απεργίας-αποχής από την αξιολόγηση. Επιτέλους, κάθε συνδικαλιστική παράταξη πρέπει να πάρει τις ευθύνες της. Αν ο κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει αποφασίσει να ανοίξει κερκόπορτες στους αξιολογητές πρέπει να βρει αντιμέτωπο όλο τον κλάδο. Ο κόσμος της ζωντανής εκπαίδευσης, η βάση των εκπαιδευτικών πρέπει να ανατρέψει κάθε τέτοιο σχέδιο με την αγωνιστική δυναμική του.  

Καλούμε τους Συλλόγους Π.Ε. που δεν έχουν πάρει ακόμη σχετικές αποφάσεις, να συνταχθούν με το κοινό κείμενο των 77 Συλλόγων ΠΕ – ΕΛΜΕ για απεργία-αποχή από την αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση. 

Το μέλλον αναπνέει στου Αγώνες

Απέναντι σε μια τέτοια αντιδραστική πολιτική ο μόνος δρόμος είναι η ενεργοποίηση και η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, η συλλογική πάλη, η ενότητα και πίστη στους μαζικούς και ανυποχώρητους αγώνες. Οι Σύλλογοι Εκπ/κών ΠΕ με τον οριζόντιο συντονισμό τους και η ΔΟΕ είναι υποχρεωμένοι να εκφράσουν τη συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών, στη βάση των εργατικών και εκπαιδευτικών αναγκών, που ήδη έχουν θιγεί και θα συνθλιβούν περαιτέρω, όσον αφορά μισθούς, δικαιώματα, θέσεις εργασίας, ασφάλιση-σύνταξη και ανθρώπινες σχέσεις και συνθήκες στα σχολεία. Συσπειρωμένοι ως κλάδος μπορούμε, να εμποδίσουμε τους αντι-εκπαιδευτικούς σχεδιασμούς, να μην περάσει το αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, να υπερασπιστούμε το Δημόσιο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά, να υπερασπιστούμε τα εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα.

Για το αμέσως επόμενο διάστημα προτείνουμε και προχωρούμε σε:

·        Συμμετοχή, οργάνωση και κάλεσμα, τηρώντας όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας, την Πέμπτη 30 Απριλίου στην παράσταση διαμαρτυρίας - συνέντευξη τύπου των ΔΟΕ – ΟΛΜΕ στη Βουλή και στην κινητοποίηση των εκπαιδευτικών σωματείων, απαιτώντας την απόσυρση του αντι-εκπαιδευτικού πολυνομοσχεδίου.

·        Συμμετέχουμε τις συγκεντρώσεις της εργατικής πρωτομαγιάς. Ειδικά φέτος η Εργατική Πρωτομαγιά αποκτά μεγαλύτερη σημασία γιατί βρίσκει την ανθρωπότητα ολόκληρη αντιμέτωπη με νέα εκστρατεία του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης και των λαών, με άλλοθι την πανδημία. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να καταργήσει ουσιαστικά την Πρωτομαγιά την ώρα που οι εργοδότες  αλωνίζουν σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων. Κυβέρνηση και εργοδοσία θέλουν σε μόνιμη καραντίνα τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζόμενων και των σωματείων. Δεν θα τους περάσει!

·        Προτείνουμε την οργάνωση μαζικού πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου μετά τις 4 Μάη. Συγκεκριμένα στις 6 Μαϊου, ημέρα λήξης της δημόσιας «διαβούλευσης» του νομοσχεδίου.

·        Επιτροπές αγώνα σε κάθε σύλλογο για την μαζικοποίηση και οργάνωση του αγώνα από το εκπαιδευτικό κίνημα.

·        Οργάνωση και συντονισμό των Συλλόγων Εκπ/κών Π. Ε. και ΕΛΜΕ για απόσυρση του νομοσχεδίου και για δυνάμωμα της πρωτοβουλίας για απεργία – αποχή από την αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση.

·        Καλούμε το Δ.Σ. της ΔΟΕ να πάρει άμεσα αντίστοιχη απόφαση για Απεργία – Αποχή και να συνδράμει στο πανεκπαιδευτικό αγώνα με αντίστοιχες αγωνιστικές αποφάσεις και δράσεις